BORSADA BİR MARTI

Dün, (bana göre uzunca bir zaman sonra) İzmir'deydim. Kemeraltında işlerimi bitirip, Pasaport İskelesinden çok sevdiğim Karşıyaka'ya gitmek üzere vapura bindim.Aralık ayında olmamıza rağmen hava çok güzeldi. Montumun fermuarını çekince hafiften ürperten esintiyi de hissetmiyordum. Gece, sadece 1.5 saat kadar uyuyabilmiştim ama mutluydum çünkü bugün Cumartesiydi ve Borsa kapalıydı. Üstelik son üç gün endeks gayet güzel kapanışlar yapmış ve tüm kayıplarımı unutturmuştu. Vapur hareket ettikten kısa bir süre farkında olmadan kıyıya dikkatle baktığımı farkettim. Bir yandan yeni yapılan binalara bakıyor diğer yandan boş tepelere ne kadar inşaat yapılabilirin hesabındaydım. Gereken çimentoyu, demiri, fayansı, camı ve boyayı dahi düşününce 365 gün borsada olmak zorunludur duygusu sarmıştı yine beni. Ben bir BORSAKOLİKTİM ve yaptığım bu hesapla şimdi daha da mutluydum. Ne yazık ki, bu durum uzun sürmedi.Ta ki O, yaşlı bayan az ilerideki yarı açık pencereye yaklaşıp,elindeki simidi küçük lokmalar halinde martılara atıncaya kadar...Aniden 100'e yakın martı ,simitten küçük bir lokma kapabilmek için vapurla yarışmaya başladı. Kadının yüzünde müthiş bir gülümseme vardı.Ağzı kulaklarındaydı. Sanki attıkları simit değildi ,ortalığa altın saçıyordu.Ve O yüzde PALA'YI gördüm. % 5000 bedelsiz açıklamış şirketin patronu edasıyla duruyor ,75 kuruşluk simitle 100 tane martı ile oynayabilmenin hazzını yaşıyordu.Torunu sandığım bir yeni yetme kız da cep telefonuyla anı görüntülüyordu. Martılar defalarca ,simit bittikten sonra bile,evet evet defalarca denize inip çıktılar.Oysa topu topu 10-15 lokmaydı hepsi. Ancak martılar toplamda çok daha fazla enerji tüketmişlerdi.Nasiplenen bir kaçının dışında diğerleri eminim bir sonraki simidi kesin kaçırmayacaklarını düşünüyordu ki ben borsada bir martı olduğumu maalesef bir daha farketmenin hüznünü yaşarken.

Hisse.net sukufe42