DÜĞÜN PARASI

1998 yılında akrabamın yetim oğlu evlenecek, lakin düğün parası yeterli değildi.Borsada al takke ver külah yaptığımı öğrenen anası, birikimini getirdi burnuma dayadı. Ya hep ya hiç dedi. Ivırdım kıvırdım olmadı. Börek ya da kürek kısmet dedi. Naz,saz olmadı. Seans salonları bayağı dolu. Aldık Tüpraş. Bir iki fingirdedi. Sonra geri vites. Satsak bir türlü satmasak bin türlü. Gözüm- kaşım, ağzım- burnum stop istop derken bir de Rusya krizi çıktı. Geri geliş hızlandı. Para sahibine (yetimin anasına) sordum bekle dedi. Daha sonraları % 50 zararına sattık. Aman Allahım bu ne üzüntü, taşımakta zorlandığım bu ne sorumluluktu. Kendi zararım daha çoktu ama,ben yetim parasına üzülüyordum. Kalan parayı bir yıl faizde tuttular. Borsada kaybettiklerini faizle karşıladılar.( O yıllar faiz de yüksek, hisse fiyat kademeleri de.) Her hafta birkaç dergi alarak yakın markajdayım. Yetimin parası zıraat bankasındaydı. Süresini uzatmayı düşünüyorlardı. Ben de bankaya gittim. 3 aylık Yetimin faiz getirisi ne kadar diye sordum. Vebal ve sorumluluk ezikliği ile uykularım kaçıyordu. Teklifimi yaptım. Bankanın verdiği faiz kadar getiri ben size ödeyeceğim bu parayı emanet olarak bana verin. Verdiler... O günlerde seans salonları çok kalabalıklaştı. Parayı kapan geliyor. Yağma gibi hisseler alınıyor. Yine tüpraş aldım.45000 TL den aldığım tüpraşları 84.000 den sattım. 17. Günde düğün parası çıktı. Artık başpehlivan gibi kendimi iyi hissediyordum Oh be ! Eziklik ve vicdani sorumluluğun gönül yükü ne kadar ağırmış. Oğlana davullu düğünü yaptık ama bir daha başkasına emanet hisse almak mı Tövbeler olsun... Siz siz olun ne yaptığınızı sadece siz bilin. Alsan bir türlü almasan bin türlü olmasın...

Hisse.net den harman